آحمد : مرآد آنتَ مو فآهم شي بآلمرة بس خليني آسكتْ .
مرآد سكت لآنه جآسم وَ فآرس رجعوآ ، و يتكلمون في آمور جآنبية .
~
سمر وَ فيصل وصلوآ آلى آلمنزل بهدوء ، نزلتْ ببطئ ثم آلتفت ينآظرهآ حسْ ببرودة دمْ فهوَ هكذآ لآ يحسُ بشعور آتجآه آي فتآة كآنت جميلة آو لآ لكن سمر آرآد آن يتشآجر معهآ قليلآً فهي عفوية و تغضب بسرعة كبيرة .
فيصل : لآ عآد تقولين آوديك للمآركت مآ صرت سوآقك آنا !
سمر آستغرب ( آيش فيه هذآ ؟ ) : هع ولآ آنآ مآ آبغىـآ آروح معآك آي مكآن يآ ولد آلعم .
ثم نزلت بسرعة و فيصل يرآقبهآ بعيونه لحد مآ رنْ هآتفه .
~
في آليوم آلتآلي من آلجآمعة ؛
ريم آلتقت بآالبنآت وجلستْ معهم بآلكآفيتريآ ، يتكلمون عن آمور تآفهة و ريم ليست معهم لآنهآ كآنت آلآمس ترتب في جدآولهآ و ملآبسهآ مآ نآمت بكير ،
آسمآ : هيي ريموو وين رحتي ؟
ريم : هنآ ! آسفة بسس مآ نمت آلآمس زين ..
آسمآ : لآ تخآفين آحنآ آخوآتك آنا آحسس آنك مآ تبغين تثقين فنآ كثير .
ريم بخجل :لآ لآ بسس تعرفين آنآ مآ عندي معآرف هنآ وْ ..
نسرين بمرح : آحنآ بردوو كنآ في مكآنك يومآ مآ ههه .
هند : تتذكرون يوم جت نسرين جديدة ؟
ريم : آنتو مو في آلسنة آلآولى .
هند : لآ آلثانية مع جآسم و فآرس .
ريم بآهتمآم : و آحمد ؟
آسمآ : هذي هي سنته آلآخيرة يعني رآح يتخرج .
ريم : آهآ .. آوكي .
بعد خمس دقآيق آلكل رآح لمحآضرته ،
[ آسمآ ] : ' تفكر في كلآم آحمد ، هل ستختآر مصيرهآ مع مرآد آلذي هو فآرس آحلآمهآ و هل سيكوون آلزوج آلمثآلي لهآ ؟ آلعديد من آلآسئلة لن تجد لهآ آجوبة آلآ بوآسطة آلزممن ! '
جآسم : هييه آسمآ وين رحتي ؟
آسمآ : هنآ بسس بفكر .
جآسم : فْ آيش ؟
الدكتور قطع عليهم محآدثهم : آس كيوز مي آف يو وآنت تو تآلك جيت آوت آوف مآي كلآس " آعتذر آذآ كنتم تريدون آلتحدث آخرجوآ من آلكلآس "
آسمآ :نو وي آر سوري " لآ آسفين "